oznaczony

oznaczony
{{stl_3}}oznaczony {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}ɔznaʧ̑ɔnɨ{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_9}}adj {{/stl_9}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}ustalony{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_33}}godzina {{/stl_33}}{{stl_14}}festgesetzt{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}bestimmt {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_12}}mat {{/stl_12}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}całka oznaczona {{/stl_22}}{{stl_14}}bestimmtes Integral {{/stl_14}}{{stl_15}}nt {{/stl_15}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\oznaczony układ równań {{/stl_22}}{{stl_14}}bestimmtes Gleichungssystem {{/stl_14}}{{stl_15}}nt {{/stl_15}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • pięciogwiazdkowy — «oznaczony pięcioma gwiazdkami na dowód wysokiego standardu i doskonałej jakości» Pięciogwiazdkowy hotel. Koniak pięciogwiazdkowy …   Słownik języka polskiego

  • numer — m IV, D. u, Ms. numererze; lm M. y 1. «liczba umieszczana na czymś (rzadziej na kimś) oznaczająca kolejne miejsce rzeczy lub osoby, pozwalająca na odróżnienie rzeczy lub osób tego samego typu, o tym samym przeznaczeniu, funkcji itp., określająca… …   Słownik języka polskiego

  • oznaczyć — dk VIb, oznaczyćczę, oznaczyćczysz, oznacz, oznaczyćczył, oznaczyćczony oznaczać ndk I, oznaczyćam, oznaczyćasz, oznaczyćają, oznaczyćaj, oznaczyćał, oznaczyćany 1. «zrobić (np. postawić, napisać, nakreślić itp.) na czymś znak, opatrzyć coś… …   Słownik języka polskiego

  • szóstka — ż III, CMs. szóstkatce; lm D. szóstkatek 1. «cyfra albo liczba 6» Napisać szóstkę. Szóstka rzymska, arabska. 2. «grupa sześciu osób, zwierząt (rzadziej przedmiotów)» Ustawić się szóstkami. Wędrować w szóstkę. 3. «sześć koni w zaprzęgu» Powozić… …   Słownik języka polskiego

  • dla — «przyimek łączący się z dopełniaczem» 1. «tworzy wyrażenia oznaczające cel, skutek osiągalny» Poświęcić się dla dobra ludzi, dla ojczyzny. Robić coś dla przyjemności. Zatrzymać się dla nabrania tchu. 2. «tworzy wyrażenia oznaczające, że ktoś… …   Słownik języka polskiego

  • dwójka — ż III, CMs. dwójkajce; lm D. dwójkajek 1. «cyfra oznaczająca dwa» Napisać dwójkę. 2. «dwie osoby, dwoje zwierząt, rzadziej dwa przedmioty; para» Iść, maszerować, ustawić się dwójkami. Pracować, zrobić coś, rozmawiać we dwójkę. 3. «mierna ocena… …   Słownik języka polskiego

  • imieniny — blp, D. imieninynin 1. «oznaczony w kalendarzu dzień patrona danego imienia, będący dorocznym świętem ludzi noszących to imię» Imieniny Agaty. Dzień imienin kolegi. Otrzymać, dostać od kogoś coś na imieniny. Przyjść do kogoś w imieniny z… …   Słownik języka polskiego

  • karo — 1. n ndm «jeden z czterech kolorów w kartach, oznaczony czerwonym rombem» As, dama, walet karo. 2. n III, Ms. karze; lm D. kar «karta koloru karo» Mieć trzy kara. Wyjść w karo. 3. n ndm a. n III, Ms. karze; lm D. kar «dekolt w sukniach i bluzkach …   Słownik języka polskiego

  • kość — ż V, DCMs. kośćści; lm MD. kośćści, N. kośććmi 1. «część szkieletu ludzi i zwierząt, twardy twór barwy białawej zbudowany z tkanki kostnej» Kość czołowa, goleniowa, ogonowa, policzkowa. Kości długie, krótkie, płaskie. Zapalenie, złamanie kości.… …   Słownik języka polskiego

  • nadążyć — dk VIb, nadążyćżę, nadążyćżysz, nadążyćdąż, nadążyćżył nadążać ndk I, nadążyćam, nadążyćasz, nadążyćają, nadążyćaj, nadążyćał 1. «nie zostać w tyle za kimś, dotrzymać komuś kroku» Szedł tak szybko, że nie mogłem nadążyć. przen. Nie mógł nadążyć… …   Słownik języka polskiego

  • nieliterowy — «nie będący literą (literami), nie złożony z liter, nie oznaczony literą (literami)» Pismo nieliterowe. Oznaczenia nieliterowe …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”