pięciogwiazdkowy — «oznaczony pięcioma gwiazdkami na dowód wysokiego standardu i doskonałej jakości» Pięciogwiazdkowy hotel. Koniak pięciogwiazdkowy … Słownik języka polskiego
numer — m IV, D. u, Ms. numererze; lm M. y 1. «liczba umieszczana na czymś (rzadziej na kimś) oznaczająca kolejne miejsce rzeczy lub osoby, pozwalająca na odróżnienie rzeczy lub osób tego samego typu, o tym samym przeznaczeniu, funkcji itp., określająca… … Słownik języka polskiego
oznaczyć — dk VIb, oznaczyćczę, oznaczyćczysz, oznacz, oznaczyćczył, oznaczyćczony oznaczać ndk I, oznaczyćam, oznaczyćasz, oznaczyćają, oznaczyćaj, oznaczyćał, oznaczyćany 1. «zrobić (np. postawić, napisać, nakreślić itp.) na czymś znak, opatrzyć coś… … Słownik języka polskiego
szóstka — ż III, CMs. szóstkatce; lm D. szóstkatek 1. «cyfra albo liczba 6» Napisać szóstkę. Szóstka rzymska, arabska. 2. «grupa sześciu osób, zwierząt (rzadziej przedmiotów)» Ustawić się szóstkami. Wędrować w szóstkę. 3. «sześć koni w zaprzęgu» Powozić… … Słownik języka polskiego
dla — «przyimek łączący się z dopełniaczem» 1. «tworzy wyrażenia oznaczające cel, skutek osiągalny» Poświęcić się dla dobra ludzi, dla ojczyzny. Robić coś dla przyjemności. Zatrzymać się dla nabrania tchu. 2. «tworzy wyrażenia oznaczające, że ktoś… … Słownik języka polskiego
dwójka — ż III, CMs. dwójkajce; lm D. dwójkajek 1. «cyfra oznaczająca dwa» Napisać dwójkę. 2. «dwie osoby, dwoje zwierząt, rzadziej dwa przedmioty; para» Iść, maszerować, ustawić się dwójkami. Pracować, zrobić coś, rozmawiać we dwójkę. 3. «mierna ocena… … Słownik języka polskiego
imieniny — blp, D. imieninynin 1. «oznaczony w kalendarzu dzień patrona danego imienia, będący dorocznym świętem ludzi noszących to imię» Imieniny Agaty. Dzień imienin kolegi. Otrzymać, dostać od kogoś coś na imieniny. Przyjść do kogoś w imieniny z… … Słownik języka polskiego
karo — 1. n ndm «jeden z czterech kolorów w kartach, oznaczony czerwonym rombem» As, dama, walet karo. 2. n III, Ms. karze; lm D. kar «karta koloru karo» Mieć trzy kara. Wyjść w karo. 3. n ndm a. n III, Ms. karze; lm D. kar «dekolt w sukniach i bluzkach … Słownik języka polskiego
kość — ż V, DCMs. kośćści; lm MD. kośćści, N. kośććmi 1. «część szkieletu ludzi i zwierząt, twardy twór barwy białawej zbudowany z tkanki kostnej» Kość czołowa, goleniowa, ogonowa, policzkowa. Kości długie, krótkie, płaskie. Zapalenie, złamanie kości.… … Słownik języka polskiego
nadążyć — dk VIb, nadążyćżę, nadążyćżysz, nadążyćdąż, nadążyćżył nadążać ndk I, nadążyćam, nadążyćasz, nadążyćają, nadążyćaj, nadążyćał 1. «nie zostać w tyle za kimś, dotrzymać komuś kroku» Szedł tak szybko, że nie mogłem nadążyć. przen. Nie mógł nadążyć… … Słownik języka polskiego
nieliterowy — «nie będący literą (literami), nie złożony z liter, nie oznaczony literą (literami)» Pismo nieliterowe. Oznaczenia nieliterowe … Słownik języka polskiego